Besuch Salto Natale, 9. Dezember 2012

So, so, de Rolf chunnt nie zu eus.
Denn plane mir damol halt öppis Neus.
Die ganzi Klass trifft sich bi ihm im Zelt
i de märlihaft wunderbare Zirkuswelt.
Na ja, die „ganzi Klass“, isch liecht übertriebe,
doch immerhin sind’s fascht zwöi mol siebe.

Zerscht wird begrüesst und denn eis gnoh,
de Durscht – per Drink – uf de Siite gloh.
Bald fangt am zwölfi de Brunch für eus a.
Det chasch – näbscht O-Saft und Müesli – fascht alles ha.
D Bedienig isch guet. Sie bringt zum Kafi und Wii
grad au no de Rolf, euse Schulkolleg, verbii.

Mit grosse Auge luegt er eus alli aa.
Isch das ächt wohr, hani doch mol Schuelunterricht gha?
Ja, was er emol glehrt het, het ihm gar nüt gnützt.
Drum het er im Zirkus au hüt Windle benützt.
Jä Rolf, bis zu welere Klass bisch du denn cho?
Händs di scho vor em Muki-Turnkurs wieder entloh?

Die Zyt bis zur Show vergoht wie im ene Traum.
A jedem Egge stoht en gschmückte Wiehnachtsbaum.
Mer füehlt sich verzauberet i all dem Glitter und Glanz,
mit Sterne, Liechter und Wiehnachts-Chranz.
Und denn ladt eus de Rolf no zumene Rundgang ii!
Mer chömed back-stage bi interessante Orte verbii.

Mer göhnd uf d Bühni, machet do und det en Witz,
es Gruppefoti mit em Rolf, natürlich mit em Blitz.
Mer sind beiidruckt vo der Chugele, für 5 Töff,
wo mega drin umefräsed, s isch würklich kein Blöff.
Jetzt chunnt denn d Show, mir sueched euse Platz
mit Superuussicht, Dank Stümpi, du bisch denn en Schatz!

Es wird dunkel, d Bühni wird für d Künstler frei.
Es git Musig, Tanz, Spektakel und Zauberei.
Unglaublich, wie beweglich und gschickt die sind.
D Chinese chömed sogar no mit ihrne drü Chind.
Und au jedes einzeln gfertigti Künstlerchleid
isch für eus Zuschauer e wahri Augeweid.

Es chönnt no lang goh, mer gnüssed’s voll
und findet das Programm eifach toll.
Bi all dene Verrenkige, wo mer do cha gseh,
tüend eus scho fascht die eigene Glänk au weh.
Viel z schnell chunnt die Vorstellig leider zum Schluss.
Mir verabschiedet eus alli, au vom Rolf, denn duss.

S Vreni, s Käthi und mini Wenigkeit
händ am HB Züri no en Bummel anegleit.
Zwüsched de Wiehnachtsständ i der Bahhofshalle
hämmer gluegt, eb eus ächt öppis als Gschenk chönnti gfalle.
Doch schliesslich hämmer Hunger gha und kalt.
Was isch do besser, als en warme Risotto-Halt.

Doch bald heisst’s sich trenne, eigni Wäge goh.
En herzliche Abschied, mer müend eus verloh.
Mir hoffet, au die andere seigid guet heicho.
Aber au s Danke möchti ned underloh.
Vor allem de Stümpi, das seig bsundrigs betont,
din Iisatz het sich hüt würklich super glohnt!

Bis bald und liebi Grüess a alli
Silvia Gebhard-Bonini